به نقل از «ایسنا»

کاهش تعداد کودکان در هر خانواده موجب محروم شدنشان از بازی گروهی شده است

تاریخ انتشار: ۱۴ تیر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۱۴۶۲۰۱

ایسنا/خراسان رضوی یک روانشناس کودک گفت: به دلیل کم شدن تعداد کودکان در هر خانواده امکان بازی گروهی از آن‌ها سلب شده و امروزه بیشتر بازی‌ها انفرادی است.

دکتر احمد اکبری در گفت‌وگو با ایسنا خاطرنشان کرد: در گذشته کودکان در خانه‌های حیاط‌دار زندگی می‌کردند و بیشتر بازی‌های آن‌ها با کودکان دیگر و به‌ صورت گروهی بود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بازی گروهی علاوه بر سرگرمی می‌تواند در آموزش نیز مؤثر باشد.

وی بالابلندی، هفت‌سنگ، چشم بستن، ‌ مسابقه دو، فوتبال و... را از بازی‌های بچه‌ها در گذشته دانست که با انجام آن‌ها هیچ وقت از بازی کردن خسته نمی‌شدند اما امروز آپارتمان‌ها جای مناسبی برای بازی کودکان نیست و چون تعداد خواهر و برادرها کمتر شده امکان بازی گروهی از آن‌ها سلب شده و بیشتر بازی‌ها انفرادی است.

این صاحب‌نظر آموزش فلسفه برای کودکان در حوزه تعلیم و تربیت اظهار کرد: متأسفانه کودکان نمی‌توانند با همسالان خود ارتباط برقرار کنند. ضمن آن‌که امروزه با پیشرفت تکنولوژی و ساخت گوشی‌های موبایل از همان دورانی کودکی تمام تفریح و بازی آن‌ها یک تلفن همراه می‌شود.

وی با بیان اینکه بازی‌های موبایلی موجب بداخلاقی کودکان و منزوی شدن آن‌ها می‌شود، گفت: بسیاری از کودکان امروزه بازی‌های رایانه‌ای را بر بازی کردن با هم سن و سالان و دوستان‌شان ترجیح می‌دهند.

اکبری یک‌جانشینی را برای کودکان بسیار خطرناک دانست و افزود: متأسفانه بیشتر اوقات بچه‌ها در خانه تنها هستند و با ترس و استرس این زمان‌ها را سپری می‌کنند.

وی گفت: متخصصان کودک معمولا موافق هستند از ۱۱ یا ۱۲ سالگی چند ساعت تنها ماندن کودک در خانه امکان‌پذیر است. با این وجود زمان مناسب بسته به شرایط خانواده متفاوت است.

این روانشناس کودک اظهار کرد: هرچند در این خصوص قانون برای رها نمودن کودک به‌ تنهایی در خانه سکوت نموده اما اگر کودک را در معرض خطر قرار دهد، این کار جرم محسوب می‌شود.

وی خاطرنشان کرد: باید قبل از این‌که والدین تصمیم بگیرند کودک را در خانه به حال خود رها کنند، در مورد میزان خطر احتمالی که ممکن است فرزندشان را تهدید نماید خوب فکر کنند. البته باید دانست تنها گذاشتن کودکان یک تا ۶ سال در خانه می‌تواند آسیب‌های روحی و جسمی فراوانی برای کودکان به همراه داشته باشد.

اکبری به والدین توصیه کرد: برای تنهایی فرزندشان برنامه‌ریزی کرده تا زمانی که ناچار به انجام آن شدند و نتوانستند مراقب مناسبی برای فرزندشان انتخاب کنند، با اطمینان خاطر منزل را ترک نمایند.

وی گفت: اغلب کودکان در تنهایی با سؤالی مبنی بر این‌که چه‌کار کنم، مواجه می‌شوند که ممکن است برای پاسخ این سؤال دست به هر کاری بزنند اما اگر والدین از قبل به این سؤال پاسخ بدهند کودک دچار چنین سؤالی نمی‌شود.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: استانی شهرستانها كودكان بازی گروهی استانی اجتماعی استانی اقتصادی استانی فرهنگی و هنری استانی شهرستانها استانی ورزشی استانی علمی و آموزشی كرمانشاه استانی سیاسی استانی اجتماعی استانی اقتصادی استانی فرهنگی و هنری استانی شهرستانها بازی گروهی بازی ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۱۴۶۲۰۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

دومینوی آسیب‌

علاقه به استفاده از لوازم‌آرایش توسط کودکان به‌ویژه دختران زیر ۷ سال از جمله نگرانی‌های بسیاری از خانواده‌هاست و مشکل اصلی زمانی پیش می‌آید که والدین نمی‌دانند در مقابل این خواسته و کنجکاوی فرزندشان چه پاسخی بدهند و چطور با او و خواسته‌اش برخورد کنند.

به گزارش ایسنا،روزنامه خراسان در گزارشی با این عنوان به ویدئوهای پربازدید آموزش میکاپ برای دختران زیر ۱۰ سال در شبکه‌های‌اجتماعی و آسیب‌های آن برای کودکان از دیدگاه یک کارشناس‌ارشد مشاوره توان‌بخشی پرداخته و نوشته است: امروزه جوامع بشری تغییرات‌اجتماعی و رشد فرهنگ مصرفی فزاینده‌ای را تجربه می‌کنند که بخشی از آن به زیباسازی چهره و بدن افراد برمی‌گردد. در این حوزه آرایش صورت در بین دختران جوان عمومیت و رواج زیادی یافته است به‌ویژه که سن آرایش پایین‌تر آمده و گاهی شاهد کودکان کم سن‌وسالی هستیم که در مجالس و مهمانی‌ها نه تنها چهره خود را آرایش می‌کنند بلکه آموزش آن را در اختیار کاربران زیادی در فضای‌ مجازی قرار می‌دهند.

علاقه به استفاده از لوازم‌آرایش توسط کودکان به‌ویژه دختران زیر ۷ سال از جمله نگرانی‌های بسیاری از خانواده‌هاست و مشکل اصلی زمانی پیش می‌آید که والدین نمی‌دانند در مقابل این خواسته و کنجکاوی فرزندشان چه پاسخی بدهند و چطور با او و خواسته‌اش برخورد کنند. در ادامه، نکاتی در همین باره مطرح خواهد شد.

اصلی‌ترین علل علاقه دختربچه‌ها به آرایش

ابتدا باید علت علاقه کودک به این امر را جویا شویم. شاید بخش اعظمی از توجه کودکان به لوازم آرایشی ناشی از کنجکاوی آن‌ها برای کشف محیط پیرامون‌شان باشد. همچنین کودکان در انتهای سال‌های ۵ و ۶ سالگی نسبت به تفاوت‌های جنسیتی خود با افراد بالغ حساس‌تر شده و کنجکاوی‌های جنسی آن‌ها در حال شکل‌گیری است. بنابراین در صورت دیدن منظره آرایش کردن اطرافیان خود به این مسئله حساس شده و کنجکاوی و علاقه بیشتری را نشان می‌دهند. شایان ذکر است که این توجه مختص کودکانه دختر نبوده بلکه پسران هم نسبت به این امر کنجکاوی و علاقه نشان می‌دهند اما بسیاری از متخصصان منع کودک را از این امر اشتباه می‌دانند و معتقدند ممانعت در برابر خواسته‌ها و علائق در دوران کودکی منجر به افزایش فزاینده آن در دوره نوجوانی و بزرگ سالی خواهد شد. تقلید از بزرگ ترها، حس کنجکاوی، تشویق کودک به آرایش‌کردن از علل مهم علاقه کودک به آراستن چهره خود است.

اهمیت فراوان اولین واکنش والدین

این که اولین بار چگونه با این علاقه کودک برخورد شود بسیار مهم است، بنابراین اولین برخوردهای والدین نباید ایجاد تنش کند و او را نسبت به این امر کنجکاوتر کند. به جای هیجانی کردن فضا و ایجاد تنش و کشمکش، بدون تندروی‌های بی‌مورد باید از لجبازی‌ها و کنجکاوی‌های کودک بکاهیم و از عوارض آرایش‌کردن کودک پیشگیری کنیم.

پیامدهای تلخ آرایش‌کردن کودکان

از مهم‌ترین پیامدهای آرایش کردن کودکان می‌توان به این موارد اشاره کرد:

۱- آرایش کودک به‌تدریج عزت‌نفس و اعتمادبه‌نفس او را کاهش می‌دهد چراکه پس از مدتی که به آرایش‌کردن عادت کند، نسبت به چهره واقعی خود احساس خوبی نخواهد داشت و بدون آرایش در محیط بیرون حاضر نخواهد شد.

۲- مواد آرایشی به دلیل وجود مواد شیمیایی ممکن است تاثیراتی در بیش فعالی کودکان بگذارد.

۳- آرایش کردن می‌تواند منجربه خود بزرگ‌بینی و غرور کاذب کودک شود.

۴-کودک وقتی را که می‌بایست صرف بازی کند به آرایش کردن می‌پردازد.

۵- ذهن کودک درگیر مقایسه خود با بزرگ سالان می‌شود و از گروه هم سال فاصله می‌گیرد و باعث تنها ماندن وی می‌شود.

۶- موجب تمایل به تغییرات چهره و عمل زیبایی در بزرگ سالی خواهد شد.

۷-آرایش کردن منجر به داشتن الگویی نامناسب در ذهن کودک خواهد بود.

۸- پوست کودکان لطیف و حساس بوده؛ بنابراین لوازم آرایش ممکن است عوارض جانبی زیادی را برای آن‌ها ایجاد کند.

راهکارهای پیشگیری از ترغیب دختربچه‌ها به آرایش‌

۱- تا حد امکان در مقابل کودکان آرایش نکنید و تا سن معینی آن‌ها را به آرایشگاه‌های بزرگسالان نبرید.

۲- لوازم آرایش خود را از دسترس کودکان دور نگه دارید.

۳- کودک را با خود به مراکز خرید لوازم آرایش نبرید چراکه تماشای رنگ‌های متنوع در مراکز فروش جذابیت لوازم‌آرایشی را برای کودک افزایش می‌دهد.

۴- در حضور کودک در مورد چهره‌آرایی و آرایش کردن کمتر صحبت کنید و از تماشای فیلم‌هایی با تصاویری در این مورد خودداری کنید.

۵- در صورت مشاهده استفاده از لوازم آرایش توسط کودک یا درخواست او برای این کار به هیچ عنوان واکنش شدید از خود نشان ندهید، زیرا این کار ممکن است کنجکاوی و لجبازی یا علاقه او را تشدید کند.

۶- با توجه به سن کودک به او بفهمانیم که آرایش کردن مناسب او نبوده و ممکن است به سلامت او آسیب برساند.

۷- به او بگویید که این کار مختص بزرگ‌سالان است و دنیای زیبای کودکی را برای وی جذاب‌تر کنید.

۸- اگر نتوانستید با ملایمت او را منصرف کنید به او اجازه دهید یک بار آن هم در مقادیر کم این کار را انجام دهد ولی حتماً از وسایلی استفاده کند که بی‌خطر بوده و از حداقل مواد شیمیایی تشکیل شده باشد.

۹- از چهره آرایش کرده او ابراز خوشحالی و رضایت نکنید و باعث نشوید که به این نتیجه برسد که من زشتم و مادر و پدر وقتی آرایش دارم بیشتر مرا دوست دارند و من زیباتر به نظر می‌رسم. 

انتهای پیام